De keuze van de boekencommissie maart 2021

Elke maand komt de boekencommissie van de bibliotheek Alphen - Chaam bij elkaar om de lijsten met nieuw verschenen boeken door te nemen. Aangevuld met suggesties van trouwe bieb-bezoekers bestellen zij nieuwe boeken. Alle lezers kunnen pas verschenen boeken van hun gading vinden. De boekencommissie bestaat uit 4 personen te weten Tini van Roozendaal, Ria Verkooijen, Marianne Nugteren en Frans A. Brocatus. Elk lid van de commissie heeft een beetje zijn of haar specialiteit. Kinder- en jeugdboeken, thrillers, Nederlandstalige en vertaalde literatuur, non-fictie, reisboeken, wetenschappelijke werken...

Vanaf 2020 hebben zij het plan opgevat om op gepaste tijdstippen in Ons Weekblad en in het Weekblad Nieuw Ginneken een keuze van de boekencommissie te publiceren.

Voor de maand maart 2021 kozen zij de volgende boeken:

Tini van Roozendaal - Ik ga leven - Lale Gül

De 23-jarige Gül debuteerde onlangs met haar roman ’Ik ga leven’. In het boek levert ze kritiek op Turkse en islamitische tradities waarmee zij is opgegroeid in de Kolenkitbuurt in Amsterdam-West. Ze leidt er als jonge vrouw een dubbelleven, want er mag heel veel niet in het conservatieve gezin. Ze vraagt zich dan ook af wat het leven nog te bieden heeft. “Waarom mogen wij, jonge meisjes, ons niet vermaken?” Toch spreekt ze af met haar vriend, serveert ze alcohol in een restaurant, gebruikt ze buitenshuis make-up. Dat levert wel veel stress op, want alles moet stiekem gebeuren en ze is doodsbenauwd om betrapt te worden.

Haar stijl van schrijven is op zijn zachtst gezegd wel bijzonder. Ontelbare scheldwoorden, voor mij onbekende straattaal en vaak hele moeilijke woorden. Wat te denken van “repugnant”, wat smerig betekent (ik moest het opzoeken). Het heeft wat krampachtigs, alsof ze wil bewijzen dat ze ook echt kan schrijven.

Haar openhartigheid heeft veel stof doen opwaaien. De stortvloed aan bedreigingen via social media heeft haar doen besluiten niet meer te schrijven en ze is zelfs haar ouderlijk huis ontvlucht. Ontzettend jammer want ze heeft beslist talent. Maar vooral: je moet kunnen schrijven wat je wil.

Ria Verkooijen - Chateau Désir - Herman Stevens

De negende roman van Herman Stevens (1955). Chateau Désir draait om Emma en haar jongere broer Hugo - beiden tegen de 40, alleen, kinderloos. Ze groeiden op in een importgezin in Twente, waar hun notoir onpraktische vader een bouwval aankocht teneinde een wijnboerderij te beginnen. Die doopte hij met de naam uit de titel. Het project zou nooit van de grond komen. Ook hun moeders ambitie, een eigen balletschool voor meisjes uit de streek, mislukte jammerlijk. De twee kinderen, buitenstaanders tussen de Twentenaren, waren intussen volkomen op zichzelf aangewezen.

Op zeker moment verruilt Emma haar baantje als lerares klassieke talen voor saai, maar beduidend beter betaald werk bij een vaag Haags overheidsinstituut. Daardoor kan ze zich nét een vrijstaand huis veroorloven, verscholen in een lintdorp waar ze ‘de enige niet-bejaarde hondenloze alleenstaande’ is. Avances wijst ze consequent af. Emma heeft genoeg aan zichzelf, haar huis, haar tuin, haar boeken. Totdat ze bevriend raakt met een vrouw uit het lintdorp.

Broer Hugo, die als student in Delft nog droomde van een grootse uitvinderscarrière, belandt uiteindelijk voor de klas. Anders dan zijn zus knoopt hij wél graag amoureuze betrekkingen aan, maar vrouwen lopen steevast bij hem weg. Hij lijdt er allerminst onder, is innig tevreden met zijn kalme routine van lesgeven, schaken en versieren. Totdat hij de ware ontmoet. Prompt koopt hij het huurhuis dat hij al jaren bewoont en slaat aan het renoveren.

Het bericht is duidelijk: hoewel niet al hun verlangens in vervulling gaan, slagen zus en broer tot op grote hoogte waar hun ouders faalden. Een roman die van de eerste tot de laatste pagina charmeert.

Frans A. Brocatus - Verhalen uit het gekkenhuis - J.M.A. Biesheuvel

Voor de maand maart koos ik deze keer voor verhalen. En ik besloot het dicht bij huis te houden. Al jaren lees ik, met wisselend gevoel maar steeds op een of andere manier er door geraakt, de verhalen van J.M.A.Biesheuvel. Ik doe mijn pet af voor iemand die op zo’n korte afstand zo veel kan aanraken en vertellen. Er staat net zo veel tussen de regels als in de regels.

Maarten Biesheuvel (1939 - 2020) studeerde rechten in Leiden. Het houten huis in de Kernstraat 9 in Leiden, genaam “Sunny Home” staat op de gemeentelijke monumentenlijst. Biesheuvel woonde er jarenlang. Van 1979 tot aan haar overlijden in 2018 was hij getrouwd met Eve Gütlich.

In zijn werk maakte hij gebruik van allerlei verteltechnieken. Hij parodieert en ironiseert. In zijn debuut rekende hij op speelse wijze af met een verleden waarin een gereformeerde opvoeding, een verblijf in een psychiatrische inrichting en de literatuur een grote rol spelen. Naast verhalen heeft hij ook een aantal gedichten geschreven. Binnen de literaire kritiek heeft zijn werk altijd op veel bijval kunnen rekenen. “In de bovenkooi” was een van de meest succesvolle debuten in de naoorlogse Nederlandse literatuur. In zijn werk worden vooral zijn tegendraadse verteltechniek, zijn licht archaïsche stijl, zijn ontstuitbare humor en de ontwapenende eerlijkheid over zijn geestelijke toestand geprezen. Vanaf 1990 liep zijn productie door manische depressiviteit ernstig terug en verdween de schrijver uit de aandacht van de literaire kritiek. In de loop der jaren werd hij meerder malen opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. EenVandaag portretteerde hem in 2015 naar aanleiding van het toenmalige boekenweekthema “Waanzin”.

Wil je kennismaken met een aparte schrijver? De volgende boeken van Maarten Biesheuvel hebben wij alvast in onze bieb liggen: In de bovenkooi, Verhalen uit het gekkenhuis, Verzameld werk delen 1,2,3.

Marianne Nugteren - Aria - Nazanine Hozar

Aria is een schitterende roman, een debuut van Nazanine Hozar, die zelf vanuit Iran naar Canada is gevlucht. Het boek speelt zich af in Teheran, Iran, in de jaren 1958-1981. Het verhaal neemt je mee naar het hart van de Iraanse Revolutie. Deze revolutie vond plaats in twee fasen. In de eerste fase werd de sjah verdreven door een alliantie van liberale, linkse en religieuze groeperingen. In de tweede fase, de islamitische revolutie genoemd, greep Komeini de macht. Het boek geeft goed weer aan hoeveel onrust en geweld de bevolking werd (en wordt) blootgesteld.

Als het boek begint is het 1953 en in Teheran hoort de jonge soldaat Behrouz in een steegje een baby huilen. Het meisje is duidelijk aan haar lot overgelaten en hij besluit het kindje naar huis mee te nemen. Behrouz heeft geen idee hoe groot de gevolgen zullen zijn van deze daad van barmhartigheid. Hij geeft het meisje de naam Aria, wat eigenlijk een jongensnaam blijkt te zijn. Als Aria de jaren erna opgroeit, heeft ze te maken met drie verschillende vrouwen die de rol van moeder op zich zullen nemen: de vrouw van Behrouz, die haar haat en mishandelt; de rijke weduwe Fereshteh, die haar wil beschermen; en de straatarme Mehri, wier geheimen zowel een zegen als een vloek zullen zijn.

Omdat je het leven van de hoofdpersoon Aria van kleins af aan tot jonge vrouw meemaakt, raak je sterk betrokken bij het verhaal. Ook de andere personages worden goed uitgelicht en van eenieder kom je te weten waar ze voor staan, wat hun hebbelijkheden en hun ondeugden zijn. Nzanine Hozar heeft een prettige schrijfstijl. Het boek en de hoofdpersoon Aria hebben mij ontroerd. Ik vond het een prachtige roman.